De wereld heeft nood aan nieuwe helden. Ook Hollywood blijkt dit de laatste tijd ontdekt te hebben en levert ons de ene fictieve held na de andere af. De ene keer houdt de hele wereld zijn adem in bij de avonturen van de held (Superman, Spiderman, The Big Lebowsky...), de andere keren raakt het onze koude kleren niet (Daredevil, Van Helsing, The Punisher e.v.v.v.a.). Sky Captain hoort wat mij betreft in het laatste rijtje thuis, ondanks alle moeite die de filmmakers zich hebben getroost om er toch een magistrale film van te maken. Helaas hebben ze echter heel wat kansen laten liggen. Om maar één voorbeeld te geven: de achtergronden werden één voor één door krachtige computers gegenereerd, wat had kunnen resulteren in een fabelachtige wereld, vol met details die van het scherm spatten, maar helaas is het uiteindelijke resultaat een koele, doodse setting, die bovendien nooit levensecht overkomt. Wie zich al ergerde aan de digitale achtergronden in Star Wars: Attack of the Clones, loopt maar beter met een wijde boog om deze film heen.
Een ander minpunt van de film wat mij betreft, is de cast. Jude Law is waarschijnlijk wel een Groot acteur, maar in deze film niet op zijn plaats. Hij is nu eenmaal niet geloofwaardig als held, tenzij als underdog-sluipschutter in Enemy at the gates. Ook van tegenspeelster Gwyneth Paltrow krijg ik het warm noch koud. Velen vonden haar een revelatie in Shakespeare in Love, ik vind haar vooral een zaag. Enkel Angelina Jolie kan de film enige schwung meegeven in haar rol van kapitein-compleet-met-oogklepje (wat niets afdoet aan haar sexy uitstraling - integendeel), en zij was dan ook de enige reden dat ik deze film niet reeds na twintig minuten uit de DVD-speler liet vliegen.
Volgende keer terug echte helden?
